Kwiaty w liturgii
Przygotowanie do układania kwiatów w przestrzeni liturgicznej rodzi się z doświadczenia i przeżycia liturgii w wymiarze sztuki i piękna. Jest ona niejako wyrazem wyczucia piękna liturgicznego, które nabywa się z czasem, poprzez praktykę i doświadczenie życia liturgią. Samą dziedzinę układania kwiatów możemy umieścić w szerszym pojęciu, jakim jest sztuka sakralna, ze swej strony nastawiona na ukazywanie tego nieskończonego piękna Bożego – mówi s. M. Izabela Łapińska, pddm
W kontekście biblijnym patrzymy na historię zbawienia, na to przymierze Boga z człowiekiem zawarte na samym początku, w raju, gdzie Bóg umieścił człowieka pośród piękna rajskiego ogrodu. Przechodząc przez historię Narodu Wybranego dochodzimy do momentu, w którym po latach wędrówki i życia w namiotach, pojawia się świątynia, miejsce oddawania czci Bogu i tam dokonuje się ta rzeczywistość kultu i piękna. I to samo przeżywamy w naszych świątyniach, w których następuje to nasze spotkanie z żywym Bogiem, misterium naszej z Nim relacji.
S. M. Izabela Łapińska – od 18 lat członkini Zgromadzenia Sióstr Uczennic Boskiego Mistrza, absolwentka teologii (UKSW), pasjonuje ją człowiek i jego relacja z Bogiem, a także piękno we wszelakich przejawach.
