Wielki Czwartek
Jesteście powołane do tego, by sprawiać żywą i obecną miłość Jezusa w świecie, Jezusa żywego i prawdziwego w sakramencie Przenajświętszej Eucharystii. Ale żeby to zrobić: bądźcie naprawdę Jego! We wszystkim, w każdej rzeczy!
APD 1947, 229
Bóg, który pragnie, by wszyscy ludzie zostali zbawieni, gdy nadeszła pełnia czasu, zesłał swego Syna, wcielone Słowo jako pośrednika między Nim a ludźmi. Jego bowiem człowieczeństwo zjednoczone ze Słowem Ojca, było narzędziem naszego zbawienia. Dlatego w Chrystusie dokonało się nasze całkowite pojednanie z Bogiem i otrzymaliśmy pełnię kultu Bożego.
Tego zaś dzieła odkupienia ludzi i uwielbienia Boga, które zapowiadały wielkie wydarzenia w życiu ludu Starego Testamentu, dokonał Chrystus Pan, poprzez paschalne misterium swojej błogosławionej Męki, Śmierci i chwalebnego Zmartwychwstania. Albowiem z boku Chrystusa umierającego na krzyżu zrodził się przedziwny sakrament całego Kościoła.
Ta tajemnica, która z woli Jezusa jest celebrowana przez Kościół w każdej Eucharystii, czyni Jezusa obecnym, jako Baranka złożonego w ofierze dla naszego zbawienia.
Eucharystia bowiem to ten sam Chrystus, rzeczywiście obecny na mocy słów konsekracji pod postacią chleba i wina, dopóki aż do końca wieków poprzez swoją bezkrwawą Ofiarę Krzyża będzie kontynuował w Kościele, aby Jego obecność i udzielanie się wszystkim były drogą, prawdą i życiem Kościoła.
Z “Ksiądz Alberione i Eucharystia”, Marcella Mazzeo
