Szczyt krzyża stanowi ikona Maryi (Orantka) z dłońmi wzniesionymi w geście modlitwy, opisanym w Księdze Wyjścia 17, 11. Sfera niebieska symbolizuje Boga Ojca. Zstępujący w postaci gołębicy Duch Święty dokonuje Wcielenia Syna Bożego w łonie Maryi Dziewicy. Tajemnica Wcielenia jest więc objawieniem Trójcy Świętej. Połączenie postaci Maryi i połowy postaci Chrystusa obrazuje zrodzenie Boga w ciele. Jezus Chrystus – Emmanuel (hebr. z nami Bóg), przedstawiony jako Chłopiec – ubrany w złote szaty królewskie, prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, a w lewej trzyma zwój słowa Bożego. Chłopięcy wiek nie oznacza, że przedstawione jest Dzieciątko, lecz oblicze Boga wiecznie młodego i starego zarazem, czyli odwieczny Logos (Słowo). On jest Słowem Wcielonym, najwyższym Nauczycielem i jedynym Mistrzem.
Na wszystkich ikonach, poza nielicznymi wyjątkami, Bogurodzica ubrana jest w czerwony maforion (szata wierzchnia) i błękitną suknię. Kolorystyka ta symbolizuje dziewictwo i macierzyństwo, połączone w osobie Maryi, a także Jej ziemską naturę i niebiańskie powołanie. Trzy gwiazdy na szacie Maryi oznaczają dziewictwo, które zachowała przed, w trakcie i po narodzeniu Chrystusa.
Schemat ikonograficzny tego przedstawienia opiera się o proroctwo z Księgi Izajasza 7, 14: „Oto panna pocznie i porodzi syna, i nada mu imię Emmanuel!” oraz o relację z Ewangelii według św. Łukasza 1, 35: «Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i osłoni Cię moc Najwyższego; dlatego Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym”». Święty Paweł streszcza ten moment historii zbawienia w Liście do Galatów 4, 4-5: „Gdy wypełnił się czas, Bóg wysłał swego Syna zrodzonego z kobiety, narodzonego w czasach Prawa, aby uwolnić tych, którzy podlegali Prawu, abyśmy się stali przybranymi dziećmi”.
W kontekście krzyża ikona Wcielenia przedstawia prawdę o przedziwnym planie Boga, aby odkupić człowieka przez ofiarę Jego Syna. Jezus staje się człowiekiem, aby w ludzkim ciele doświadczyć męki, umrzeć, zmartwychwstać i powrócić do chwały Ojca, otwierając zagubionej ludzkości drogę do życia wiecznego, zamkniętą przez grzech.
Tajemnica Wcielenia w ikonie Maryi „Znaku” przypomina Rodzinie Świętego Pawła, że duchowość paulińska jest duchowością wcielenia i naszą drogą naśladowania św. Pawła Apostoła, który w Liście do Galatów 2, 20 wyznał: „żyję już nie ja, ale żyje we mnie Chrystus”. Wcielenie Chrystusa jest naszym stałym punktem odniesienia w chrześcijańskiej, zakonnej i apostolskiej formacji, określonej przez Apostoła Narodów w tym samym Liście 4, 19: „aż ukształtuje się w nas Chrystus”, jak mocą Ducha Świętego stało się to w łonie Maryi Dziewicy.
UKRZYŻOWANY |
WCIELENIE |
ŚWIADKOWIE |
ŻYCIE PAWŁA |
ZESŁANIE DUCHA ŚW. |
